Η αγορά του Έκο Παρκ ήταν γεμάτη από μυρωδιές – ο Τζακ περπατούσε αργά, με μια πλαστική σακούλα με ντομάτες να χτυπάει στους γοφούς του σε κάθε του ράθυμο βήμα, απολαμβάνοντας τις οσμές των φρέσκων λαχανικών και των ψησταριών που σκόρπιζαν την ευωδιαστή τσίκνα τους παντού. Κοντοστάθηκε σε έναν πάγκο με κρεμμύδια και πράσα, έσκυψε και τα μύρισε· έπειτα ζήτησε από τον παχουλό, χαμογελαστό εξηντάρη που βρισκόταν πίσω από την πραμάτεια του να του βάλει δύο και δύο, πήρε την σακούλα του, τον πλήρωσε και συνέχισε την βόλτα του.
